Op mijn 45ste dacht ik “hmm…toch tijd dat ik zorg dat ik wat lenig blijf…” Dus eerst wat yoga geprobeerd om uiteindelijk bij Capoeira uit te komen. Mijn eerste gedacht was wel dat het iets voor kinderen was…dat dit toch helemaal niet voor volwassenen meer is.
Maar het was juist het speelse en de super ontspannen sfeer die me toch heeft aangezet om het eens te proberen.
Dan toch vorige herfst gestart, met een schouder die nog aan het herstellen was van een ongeval en het bleek inderdaad een goede revalidatie methode te zijn. Grote fun tijdens het spelen, muziek maken en zingen en een goddelijk en soepel lijf als extra erbovenop